नमस्कार 🙏 “ओठावरलं गाणं” या सदरात सर्व रसिक श्रोत्यांचं मनापासून स्वागत. १४ नोव्हेंबर…. बालदिन… आपल्या देशाचे पहिले पंतप्रधान पंडित जवाहरलाल म्हणजेच लहान मुलांचे चाचा नेहरू यांचा जन्मदिन! दोनच दिवसांपूर्वी हा दिवस आपण बालदिन म्हणून साजरा केला. तर मित्रांनो या विशेष दिनानिमित्त आपण पाहू या ज्येष्ठ कवयित्री शांता शेळके यांनी लिहिलेलं एक बालगीत ज्याचे शब्द आहेत –
किलबिल किलबिल पक्षी बोलती
झुळझुळ झुळझुळ झरे वाहती
पानोपानी फुले बहरती
फुलपाखरे वर भिरभिरती
स्वप्नी आले काही, स्वप्नी आले काही
एक मी गाव पाहिला बाई
मित्रहो, एका लहान मुलानं पाहिलेलं हे गोड स्वप्न आहे ज्या स्वप्नात त्याने असा एक गाव पाहिला आहे जिथे निसर्गाच्या सान्निध्यात पक्षी मंजूळ स्वरात किलबिल करतायत, त्यांच्या मंजूळ स्वराने प्रसन्न होऊन पुढे गेल्यावर झुळझुळ वाहणारे झरे पाहून त्या मुलाचं मन अधिकच प्रसन्न झालं आहे. आजुबाजुला गुलाब, मोगरा, चमेली, जाई जुई अशी विविध प्रकारची फुलं फुललेली आहेत ज्यामुळे स्वप्नातलं ते गाव अधिकच सुंदर दिसतं आहे.
छान छान रंगीबेरंगी फुलपाखरं या फुलांभोवती अगदी स्वच्छंदीपणे भिरभिरतायत कारण कोणीही मुलगा त्या फुलपाखरांना पकडण्यासाठी त्यांच्या मागे धावत नाहीये. कवयित्री शांता शेळके यांनी लहान मुलांच्या नजरेतून इतक्या सुरेख शब्दात केलेलं हे वर्णन रेडिओवर लागणाऱ्या गाण्यातून जेंव्हा आपल्यापर्यंत येतं ना तेंव्हा आपल्या मनात दडलेल्या लहान मुलालाही असंच वाटत रहातं कि मी ही लहान होऊन एकदा त्या गावात फेरफटका मारून यावं.
त्या गावाची गंमत न्यारी, तिथे नांदती मुलेच सारी
कुणी न मोठे, कुणी धाकटे, कुणी न बसते तिथे एकटे
सारे हसती, गाती, नाचती, कोणी रडके नाही
कित्ती मज्जा आहे ना! कारण या गावात तर सगळीकडे मला माझ्याच वयाची मुलं दिसतायत. सारखं सारखं आम्हाला ओरडणाऱ्या आईबाबा, ताई, दादा, मामा-मामी, काका-काकू या मोठ्या माणसांपैकी कुणी म्हणजे कुण्णी सुध्दा इथे दिसत नाहीये. ते बघा, तिकडे – “येथे मोठ्या माणसांना यायला मज्जाव आहे”, “फक्त लहान मुलांना या गावात प्रवेश दिला जाईल” अशा पाट्या ठिकठिकाणी लावलेल्या आहेत. सगळ्या मुलांच्या चेहऱ्यावर आनंद ओसंडून वहातो आहे. इथे कोणी मोठं नाही कि कोणी लहान नाही.
कोणी कुणाच्या खोड्या काढत नाही कि कोणी कुणाशी भांडत नाही त्यामुळे इथे कोणी मुळूमुळू रडत पण बसत नाही. या गावात लहान मुलांनी फक्त मज्जा करायची असाच नियम दिसतो आहे.
नाही पुस्तक नाही शाळा, हवे तेव्हढे खुशाल खेळा
उडो बागडो पडो धडपडो लागत कोणा नाही
माझ्याच वयाची सगळी मुलं मला इथे फक्त खेळताना दिसतायत म्हणून एका मुलाला विचारल्यावर तो म्हणाला “अरे मित्रा, किती सुंदर गाव आहे हे. इथे शाळा नाही आणि शिकवणाऱ्या मॅडम पण नाहीत. अभ्यासाची पुस्तकं पण नाहीत त्यामुळे अभ्यासही नाही…मग काय धम्माल…. फक्त खेळ, खेळ आणि खेळ! पाहिजे तेवढं खेळा…हवं तेवढा वेळ खेळा” तो असं म्हणाल्यावर माझ्या लक्षात आलं, या गावात आम्ही कितीही आणि कशाही उड्या मारल्या तरी आमच्यावर डोळे वटारून आम्हाला ओरडणारी मोठी माणसं इथे नाहीतच.
त्यामुळे कोणी उंचावरून जमिनीवर उड्या मारतोय, कुणी पकडापकडी खेळतंय, तर उड्या मारत असताना धप्पकन खाली पडून धडपडतंय पण तीच मुलं हसत हसत उठून, पुन्हा तशाच उड्या मारतायत. कारण गंमत म्हणजे जरी आम्ही धडपडलो तरी कोणाच्याही हाताला लागत नाही कि पायाचं ढोपर फुटून रक्त येत नाही कारण या गावात तुम्ही कितीही उंचावरून पडलात तरी खरचटत सुद्धा नाही. त्यामुळे इथे कोणी रडताना दिसत नाही तर सारी मुलं हसताना आणि खेळताना दिसतायत.
तिथल्या वेली गाणी गाती, पऱ्या हासऱ्या येती जाती
झाडावरती चेंडू लटकती, शेतामधूनी बॅटी
म्हणाल ते ते सारे होते, उणे न कोठे काही
या स्वप्नातल्या गावामध्ये आणखी एक गंमत आहे बरं का. मोठ्या माणसांना या गावात यायला बंदी असली हे खरं असलं तरी आमच्या गोष्टीतल्या पऱ्या आणि त्यांची परीराणी झऱ्यावर येऊन मनसोक्त आंघोळ करतात, आकाशात उडतात, आमच्या सोबत खेळतात, आमच्या सारखीच मज्जा करत असतात. इथल्या वेली नुसत्याच वाऱ्यावर डोलत नाहीत तर गाणी गाऊन आमचं मनोरंजन देखील करतात. इथल्या शेतांमधून तर विविध प्रकारच्या बॅटी आहेत.
तुम्हाला पाहिजे ती बॅट घ्यायची, झाडांना लगडलेल्या चेंडुंपैकी कुठलाही चेंडू घ्यायचा आणि एकट्यानेच टप्पे टप्पे खेळायचं किंवा मित्रांबरोबर क्रिकेटची मॅच खेळायची…. खरीखुरी… रडीचा डाव खेळायचा नाही…आहे ना मज्जाच मज्जा! लहान मुलांची प्रत्येक इच्छा या गावात पूर्ण होते. पेढे, लाडू, बर्फी आणखी जे काय मागाल ते सगळं एका क्षणात तुमच्यासमोर हजर होतं.
हे वर्णन ऐकल्यावर तुमच्या मनात लपलेलं लहान मूलही खूष झालं की नाही. आपल्याही स्वप्नात असंच गाव यायला हवं असं वाटलं असेल ना.
ज्येष्ठ संगीतकार श्रीनिवास खळे यांनी संगीतबद्ध केलेल्या या गीतातून आणि सुषमा श्रेष्ठ यांच्या आवाजातून लहान मुलांना होणारा आनंद आपल्या ह्रदयापर्यंत अगदी सहजपणे पोचतो.
– लेखन : विकास मधुसूदन भावे
– संपादन : देवेंद्र भुजबळ. ☎️ 9869484800
वा छानच