Friday, December 27, 2024

गझल

आनंदकंद वृत्त

ध्यासात पेलले मी आभास मृगजळाचे
शोधू कशी सुखाला आभाळ दाटलेले

जोपासले उरी मी जे पाश रेशमाचे
नाजूक भासती ते भासात बांधलेले

माघार घेतलेले मागायचे कशाला
दुर्बोध शब्द माझे मौनात बोललेले

झोळीत दान माझ्या टाको कुणी कितीही
झोळीतल्या सुताचे टाकेच फाटलेले

नात्यातल्या दुव्यांची जाणीव पेलताना
तोडून टाकले मी ते पाश पाळलेले

डॅा. मीना विनय

✍🏻 डॅा मीना बर्दापूरकर. ठाणे
— संपादन : देवेंद्र भुजबळ. ☎️ 9869484800

RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

Most Popular

- Advertisment -
- Advertisment -
- Advertisment -

Recent Comments

विजय सूर्यकांत लोखंडे विभागीय अधिकारी सोलापूर महानगरपालिका on शासकीय अधिकारी संमेलन : माझा लाभ !
आनंद प्रभाकर महाजन. on शासकीय अधिकारी संमेलनाचे फलित
सौ.मृदुलाराजे on असे होते साने गुरुजी
अरुणा मुल्हेरकर on माझी जडणघडण – २९