Monday, October 20, 2025

जीवन

ज्ञात अज्ञाताच्या पोकळीतून
जीव एकदा जन्म घेतो
स्वतः पाशात अडकतांना
अनेक पाश सांधत जातो

कधी, कुठे, केव्हां जायचं
कोणा संगे कुठे कधी
सहजीवन कंठायचं
हेही त्याला ठावूक नसतं

सुखदुःख झेलत झेलत
वरपांगी हसत हसत
जीवनाच्या नाटकाचे
अंकांवर अंक रंगवतो

कधी जीवन वाटे हिरा
पैलूपैलूतून चमकणारा
जन्मभरीच्या कष्टांनी
दैदिप्यमान होणारा

कधी असे जीवन जलौघ
खेळीमेळीत खळाळणारा
आजुबाजूंना कवेत घेऊन
निर्मळ, संपन्न बनविणारा

कधी जीवन असे एक फूल
पाकळीपाकळीने उमललेले
रंग, रुप, गंध ज्याचे
कानोकानी परिमळलेले

अशाच एका बेसावध क्षणी
वादळ सुटते उपवनी
कितीक वर्षाचे भावजीवन
उध्वस्त होई तत्क्षणी

शेवटी, कुणी कुणाला थांबत नाही
हीच आहे जगरहाटी
भरलेल्या संसाराला मात्र
कायमचीच लागते ओहोटी

स्वाती दामले

– रचना : स्वाती दामले.
– संपादन : देवेंद्र भुजबळ. ☎️ 9869484800

RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

Most Popular

- Advertisment -
- Advertisment -
- Advertisment -

Recent Comments

ॲड.श्रध्दा बापूसाईनाथ राऊळ. आरवली.. on माणसांच्या गर्दीतूनी या…!!
संदीप सुरेंद्र भुजबळ on नगर अभियंत्याचा अभंग
Dattatray Babu Satam on झेप: ६
Madhavi Sule on झेप: ६
उपेंद्र कुलकर्णी on निसर्ग  कोप
Rushikesh Canada on निसर्ग  कोप
Upendra Kulkarni on निसर्ग  कोप
शिवानी गोंडाळ,मेकअप आर्टिस्ट, दूरदर्शन on नवरात्र : नववे रुप
Mohana Karkhanis on निसर्ग  कोप