पावसा पावसा गा रे
तुझं गाणं ऐकू येतं रे
गडगडाटात ऐकू येतं रे
विज चमकलीय तरी रे. १
मी कान देऊन ऐकतो
चिंब भिजून ही ऐकतो
पावसा तू गाणं गात रहा
तड तड संगीत साथ पहा. २
आम्ही सगळे ऐकू गाणं
ताल धरुन टिप टिप टिप
वावर शेतात थप थप थप
चिखल तुडवत थप थप. ३
बळे बळे छत्री घेऊन या
पाऊस अंगावर घेऊ या
रिपरिप सुरूच आहे ना
काळाकुट्ट ढग कां जाईना. ४
अंधार वाढतच जातोय
भिती कोण दाखवतोय
थेंब मातीत गंधाळतोय
हा गंध हवेत दरवळतोय. ५
जलद हळू पुढे सरकतोय
मागून दुसरा जागा घेतोय
अविरत पाऊस बरसतोय
जलद समूह दाटी करतोय. ६
राजगायक मल्हार आळवतोय
मेघनेसह मेघ तल्लीन डोलतोय
डेरेदार वृक्ष जलमारा साहतोय
घरटी पक्षी भये काहूर माजतोय. ७
तान घेता कान तृप्त झाले आहेत
वर्षे, चित्तवृत्ती या खुलल्या आहेत
मेघ आकाशी बेभान झाले आहेत
बरस बरसून धारा पुलकित आहेत. ८
नदी नाले ओढे तुडुंब भरले आहेत
निसर्गदूत आनंदे गीत गात आहेत
सढळ हाताने दो कराने देत आहेत
आनंदी आनंद दूर पसरवत आहेत. ९

– रचना : चंद्रशेखर परांजपे. दहिसर, मुंबई
– संपादन : देवेंद्र भुजबळ. 9869484800

चंद्रशेखरजी कविता खूप आवडली