Monday, September 15, 2025
Homeसाहित्यबेधुंद

बेधुंद

अंधार दाटला चोहीकडे
मन झाले उदास
सूर आले भरभर जुळुनी
छेडिताना बिभास

प्रकाशल्या दशदिशा
बेधुंद मी खयालात
नुरले भान कशाचे
हरवले स्वर तरंगात

कलरव चाले विहगांचा
उडती स्वैर आकाशी
स्वच्छंदपणे भूमीवरती
खेळते मी सुरांशी

नव्हते कसले बंधन
वेळ काळाचे
जादुभर्‍या स्वरांना
फक्त कवटाळायाचे

सुरात असते भक्ति
सुरात असते शांति
विसरते देहभान
लाभे कशी मनःशांति

अरुणा मुल्हेरकर

– रचना : अरूणा मुल्हेरकर, अमेरिका

RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

Most Popular

- Advertisment -
- Advertisment -
- Advertisment -

Recent Comments

सुबोध शशिकांत महाबळे on हव्यात अशा शाळा, असे शिक्षक !
Nagesh Shewalkar on हलकं फुलकं
Prashant Thorat GURUKRUPA on असे ही होऊ शकते !
CHANDRASHEKHAR PRABHAKAR KASAR on हलकं फुलकं
शिवानी गोंडाळ,मेकअप आर्टिस्ट, दूरदर्शन on अमेरिकन भारतीयांनो “रजा” घ्या !
यश चंद्रकांत करकरे on हव्यात अशा शाळा, असे शिक्षक !
Shashikant Oak on व्यंग कथा
सौ. सुनीता नितीन फडणीस on व्यंग कथा