आई असते दैवत
सर्व काही जोडणारी ।
बाबा तसेच साथीला
वृत्ती त्यागी बांधणारी ।।१।।
देह माता घडविते
बाबा खाण विचारांची ।
आई संस्कार करते
बाबा धुरा संसाराची ।।२।।
मुखी घास भरविते
चिऊ काऊ गोष्टीतला ।
देह राबतो बाबांचा
देव तोच मनातला ।।३।।
प्रेम आईचे अपार
गोड कष्टाची भाकरी ।
पायी चाले अनवाणी
बाबा करण्या चाकरी ।।४।।
पृथ्वी प्रदक्षिणा पुण्य
मोल ज्याचे आजवर ।
माझे दैव माय तात
त्यांच्या पायी विश्वेश्वर ।।५।।
माझा जीवन उत्कर्ष
सुख आहुतीने ज्यांच्या ।
अश्रूपाते प्रक्षाळीता
प्रार्थीतसे पायी त्यांच्या ।।६।।
— रचना : अरुण पुराणिक. पुणे
— संपादन : देवेंद्र भुजबळ. ☎️ 9869484800
खूप सुंदर कविता….उत्कृष्ट शब्दरचना