दिसे दूर तो एक जलाशय
रूप मनोहर तसेच निर्मळ
भुलोनी जाऊ नको मानवा
ते तर आहे केवळ मृगजळ
संसार ही तर माया
धावू नकोस मृगजळापाठी
मोह तो तर क्षणिक सुखाचा
नलगे काही तुझ्याच हाती
झेलुनिया वादळ वारे
ताठ उभे तरूवर सारे
सुखदुःखात समभाव ठेवुनी
तू पण मनुजा उभा रहा रे
ईश्वरनिर्मित अवघी सृष्टी
आनंद असे जीवनाचा
जीवन परि हे आहे नश्वर
नको ध्यास मृगजळाचा
सत्य असे तो परमात्मा
असत्य बाकी सारे
धाव घेऊनी ईश्वरचरणी
मुखी रामनाम घ्या रे.
– रचना : अरूणा मुल्हेरकर, अमेरिका
