दुसऱ्या दिवशी रूपा परत आली होती. आपल्या लेकीला तिने बानो कडून परत घेतलं आणि हॉस्पिटलकडे जाताना दिसली. मी तिला विचारलं, “तब्येत बरी नाहीय का ?” रूपा माझ्याकडे बघून म्हणाली, “तोच रोग जडला आहे दिदी आमच्या पाचवीला पुजलेला.” मी समजून गेले.
गेल्या तीन महिन्यात बऱ्याच महिलांच्या एच आय व्ही टेस्ट झाल्या होत्या. रूपा पॉझिटिव्ह आहे असं कळलं. मी शाळेत काही कामासाठी जाणार होते म्हणून तिच्या सोबतच निघाले. चीमु आपले टपोरे डोळे चारी कडे फिरवत होती. माहिती नाही काय शोधत होती. रूपाच्या सावळया चेहऱ्यावर कुरळया केसांची बट तिचं रूप अधिकच खुलवत होती. रूपा कर्नाटकची होती. तिची आई देवदासी होती. पण रूपा ला शिकायचं होतं म्हणून ती आपल्या मामा कडे राहत असे अशी माहिती मिळाली होती मला रूपा बद्दल. नंतर ती इथे कशी आली ते माहिती नव्हतं मला.
चालता चालता आम्ही हॉस्पिटल पर्यंत येऊन पोहोचलो. मी शाळेकडे वळणार, तेवढ्यात रूपा म्हणाली, “ताई मी किती वर्ष जगू शकते अजुन ?” असं विचारताना तिचा श्वास भरून आला होता. तिने रुमालाने आपलं नाक स्वच्छ केलं. सर्दी, ताप होता तिला थोडा. मी तिला म्हणाले, “स्वतःची नीट काळजी घेतली तर काही होणार नाही तुला”. तिच्या चेहऱ्यावर लगेच हास्य फुलले. बानो काहीतरी सामान घेऊन समोरून येताना दिसली. रूपा म्हणाली, “हॉस्पिटल जाऊन आले की भेटते तुम्हाला”. मी हो म्हणाले. बानो आली तेवढ्यात. तिने पिशवीतून एक चॉकलेट काढून चीमुच्या हातात दिलं. चीमु गोड हसली. रूपा चीमुला घेऊन पुढे निघून गेली. बानो पण तिच्या खोली कडे निघाली.
बानोने, तिला या व्यवसायात जबरदस्तीने खेचनाऱ्या नराधमापासून स्वतः ला वाचवण्याचा खूप प्रयत्न केला होता. ती त्यांच्या पासून लांब निघून पण गेली होती. पण नंतर असं काय घडलं असावं की, तिला परत याच घाणीत यावं लागलं ?
रूपाला शिकायचं होतं म्हणून ती आपल्या देवदासी आई ला सोडून मामाकडे रहायला गेली पण मग तरी ती इथे का आहे ? कोणी मुली जिवाच्या आकांताने मदतीसाठी हाक देतात पण अश्या वेळी आपला समाज इतका बधीर का होऊन जातो ? का या निष्पाप बालिकांचा आवाज कोणापर्यंत पोहोचत नाही ? त्या असुरक्षित आहेत हे कोणालाच कसं कळत नाही ?त्यांच्या घरापासून या रेड झोन पर्यंत चा प्रवास किती वेदनादायी असतो. त्या किंचाळत असतील, जिवाच्या आकांताने ओरडत असतील, मोठ्याने हंबर्डे फोडून रडत असतील. पण कोणीही ऐकत नाही असं का ?
असे मुद्दाम ओढलेले पांघरूण बाजूला करून कधी आपण या निरागस बालकांची हाक ऐकणार आहोत ?
क्रमशः
– लेखन : डॉ राणी खेडीकर
– संपादन : देवेंद्र भुजबळ. ☎️ 9869484800
