स्वजीवनाचे प्रवासी आम्ही
धरु सुखाची कास
जन्म आमचा उगवतीचा
प्रकाश आमचा ध्यास ॥ १ ॥
रंगबिरंगी पखरण करूनी
करु सुशोभित मातृदिशा
सलज्ज कोवळ्या प्रकाश शलाका
हळुच उजळती दाहीदिशा ॥ २ ॥
प्रकाश न्हाऊनी सारी धरीत्री
हिरवा शालु नेसतसे
चराचराला नवजीवनाचा
वरदहस्त ती ठेवतसे ॥ 3 ॥
दिवसा करूनी प्रकाश पखरण
प्रवास करतो मावळतीकडे
थकुन भागुन बघतो विसावा
गुडुप होईन क्षितिजा पलीकडे ॥ ४ ॥
सवेच माझ्या मनुष्य अन प्राणीही
प्रवास करती घरकुलाकडे
खगही परतती काडी वेचुनी
पिलु ओढीने घरट्याकडे ॥५॥

– रचना : सुजाता येवले.
प्रकाशाची उत्तम कविता.
सुजाता अप्रतिम कविता
Sujata,khup chan
Chan
सर्वांना मनःपुर्वक धन्यवाद
माननीय अशोक साबळे सर🙏🙏
खूप छान ताई
🌹अप्रतिम कविता 🌹
धरती माता छान वर्णन केलं आपण.
चातकासारखी वाट पाहावी लागती
मृग जल तहानती
पडीक जमीन आमुची
सरी बरीस लवकरी.
🌹अभिनंदन 🌹
सुजाता येवले
अशोक साबळे
Ex. Indian Navy
अंबरनाथ
खुप छान कविता
Khup chan
खूप छान
Khup khup sundar
खुपच छान
खुप छान शब्दांकन सुंदर
Like
अतिशय छान कविता…
Khup chhan
खूप छान..
खुप सुंदर सुजाता!
सर्वांना मनःपुर्वक धन्यवाद
खूपच सुरेख कविता..
सुंदर शब्द रचना
Great
Chan lihales
Great
Chan lihales
👍 nice poem
सुंदर शब्दांकन केलय..मस्त आवडली कविता.
मराठी बालभारती मधील कवितांची आठवण झाली 😊
खुप छान कविता
Khup sundar Kavita👌👌
Fantastic
सुरेख काव्य रचना
मस्त कल्पकता,,,,,.,👍👍👌👌
छान
So beautiful peom
खूप सुंदर कविता
खूप छान रचना👍👍👍
खूप छान
👌👌
Very Nice 👌👌
खूप छान कविता.
Khup sundar kavita
खुप छान कविता 👌👌
👌👌👍
👌👌