ती ….

झोपेतून उठल्या पासून
घडाळ्याच्या काट्यावर पळत असते ती
डबा बनवून मुलांचं आवरून,
लोकल पकडायला धावत असते ती

उशीर झाला नि ट्रेन सुटली तरी
जमवते कसं बसं ती
गर्दीतल्या धक्क्याधुक्क्याना सावरत
ट्रेन पकडायची कसरत करत असते ती

जागा मिळवायच्या गडबडीत ही
गंम्मतीने मजा घेत असते ती
प्रवास करताना अनोळखीही
मैत्रिणींचा मग छान ग्रुप बनवते ती

प्रवासाचा आनंद घेत असताना
कधी भांडणही करत असते ती
कधी झोपा काढत कधी गप्पा मारत
गाण्यांचाही आस्वाद घेत असते ती

भाज्या निवडत खरेदी करत,
मोबाईल वर सिरीयल ही बघते ती
गर्दीत ट्रेन मधून उतरण्याचं धाडस
नेहमीच करत असते ती

जीवावर बेतून प्रवास, जॉब
आणि घरदारही सांभाळते ती
संसार सांभाळत, स्वतः ला सावरत
जीवनाचा आनंद ही घेत असते ती

सुख समाधान मानण्यात आहे
वाटण्यात आहे समजते ती
दुखात राहणं रडत खडत जगणं
चक्क अमानवी समजते ती

– रचना : सौ. प्रियांका श्रेयस कुलकर्णी