“सखी”

नकळत तू अचानक येतेस,
घाबरून भांबावून तू सोडतेस,
ओळख स्त्रीतारुण्याची तू देतेस,
आयुष्य घटक सखी बनतेस ॥

येण्या आधी चाहूल देतेस,
दरमहा न चुकता येतेस,
सणवारांची तमा न करतेस,
उत्साह मात्र तू घालवतेस,

तारुण्याची कळी तू फुलवतेस,
तनीमनी सुखद भावना जागवतेस,
अचानक तुझ्या न येण्याने,
आई होण्याचे सुख दाखवतेस,

बारा महिने तू दूरावतेस,
तुझ्या सवयीची हूरहूर लावतेस,
शरीर जणू हलके करतेस,
तुझ्यात मानवजात वेल वाढवतेस ॥

लपंडाव खेळूनी दडी मारतेस,
सदा सोबत असावी वाटतेस,
निसर्ग नियम तूही पाळतेस,
वार्धक्य आयु काळ दाखवतेस ॥

– रचना : सौ. वर्षा महेंद्र भाबल.