माझा धर्म

सोडून मज गेलास सख्या तू
हे सत्य की असत्य
हा भास की आभास
काही समजेना म्हणून मी निराश
सोडूनि मज गेलास सख्या तू ||
का कोप मजवरी
सोडूनि गेलास अधांतरी
का रुसवा का अबोला?
काहीच कळे ना सांग ना मला
सोडुनी मज गेलास सख्या तू||

सहज आरश्यापुढे उभी राहते मी
माझाच चेहरा न्याहाळीतें मी
माझी मे नसतेच नसते
स्वतःला विसरुनी जाते
सोडूनि मज गेलास सख्या तू||
तू सतत समोर असताना
झाला होतास आरसा माझा
न मागता सर्व काही देणारा
आता कुठे शोधू मी तुला
सांग ना मला
सोडुनि मज गेलास सख्या तू ||

श्रुती सारखे कन्यारत्न देऊन
केलेस सुखी तू मला
आपल्या नातीमध्येच शोधते मी तुला
सोडुनी मज गेलास सख्या तू||
आपल्या दोघांची त्यांना
हवी होती साथ
नियतीने केला जरी घात
होऊ नाही देणार त्यांना अन्याय
सोडूनी मज गेलास सख्या तू||
तुझी सारी स्वप्ने
करीन मी पूर्ण
वचन देते मी तुला
हाच आहे आता माझा धर्म

कवयित्री- वाणी वेणूमाधव केरकलमटी