नटखट खोडकर तु कसा !
शाळेच्या वेळेवर येतोस बरा !
मधल्या वेळेत लपतोस कसा ?
निघायच्या वेळेस बरसतोस बरा !
चिंब होऊन खेळावं फार !
वाटतं मनी वारंवार ,
वाट पाहण्यात सरतो रविवार !
तु मात्र लपतोस ढगापार !
शेतकऱ्याला मात्र भारी छळतोस !
पेरणीच्या अवधीत गायब होतोस !
शेतकरी बापडा हतबल होतो !
राखण म्हणून कोंबडा देतो !
नद्या धरणे आटून जातात ,
विहिरी तर अगदी तळ गाठतात !
मीडियावाले बातम्या धाडतात ,
कमी दाबाने पाणी सोडतात !
सूर्याच्या किरणात बाष्परूप घेतोस ,
काळ्या ढगात सामावून जातोस ,
थंड हवेची वाट पाहतोस ,
मग वेळेत येण्यास का नाकारतोस !
निष्ठूर असा नको होवूस ,
सजीव जीवन तुझ्याच हाती ,
निसर्ग सौंदर्य तूच खुलवतोस !
शेतकऱ्याचा प्राण तुझ्याच हाती !
— रचना : सौ. वर्षा महेंद्र भाबल.
— संपादन : सौ अलका भुजबळ. ☎️ 9869484800
खुपच छान….बरसतोय
खूपच छान कविता केलीस वर्षा👌👌