Wednesday, October 9, 2024
Homeसाहित्यइवलेसे बीज

इवलेसे बीज

इवलेसे बीज मी जमिनीत गाडले
आई त्याची धरा काही नाही अडले
कळलेच नाही किती झटपट वाढले
हिरव्या गार शेल्याने छानछान मढले

मोठे झाले बाळ आला नाही काळ
झाले कौतुक आणि लाड लडिवाळ
कोणी म्हणती सुंदर कोणी अप्रतिम
पाण्याची धार आणि खतांचा सरंजाम

काही दिवस महिने असेच गेले
फांद्या डहाळ्यांनी खूप डवरले
सर्वांनी खूपच संरक्षण दिले
हळूहळू आणखीच बहरले

लागल्या कळ्या झाली त्यांची फुले
वाऱ्याच्या संगतीत किती छान डुले
बाप्पाला मिळाली फुले सर्वांना भावले
स्त्रियांच्या केसात अस्तित्व दावले

उंचच उंच आणखी उंच वाढले
आकाशाला गवसणी घालायला धावले
झेली ऊन-ताप, पावसाची सरवटे
पक्षांनी ही बांधले इवलेसे घरटे

गर्द त्याची सावली घनदाट छाया
विसावतात श्रमिक आणि आयाबाया
आठवण आईची अशीच ही माया
नका घेऊ हिरावून कोणी हा साया

— रचना : डॉ. सौ.अनुपमा नरेश पाटील. ठाणे
— संपादन : देवेंद्र भुजबळ.
— निर्मिती : अलका भुजबळ. ☎️ 9869484800

RELATED ARTICLES

1 COMMENT

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

Most Popular

- Advertisment -
- Advertisment -
- Advertisment -

Recent Comments