Friday, February 7, 2025
Homeलेखपालकत्व : एक कला - १८

पालकत्व : एक कला – १८

स्पर्श : सुरक्षित – असुरक्षित !

बालमनावर नाजुक घाव
व्यापून असतो मोठा कोपरा…..
उदास वणवा पेटत राहतो
आवरण ओढून हसरा चेहरा…..

नऊ वर्षांचा बालक समोर बसला होता. डोळ्यात काठोकाठ काजळ भरल्यामुळे त्याचे डोळे अधिकच काळे दिसत होते. तो अतिशय अस्वस्थ हालचाली करत होता. बाहेर त्याच्या सख्ख्या काकाची सहा वर्षाची मुलगी आपल्या आईला बिलगुन बसली होती. दोघेही बालक पीडित होते. दोघांना हि वडील नव्हते. घरची परिस्थिती हलाखीची होती. मुलाची आई शिवणकाम करत होती. मुलीची आई स्वयंपाकाचे काम करणारी होती.

दोन्ही बालकांना बाहेर पाठवून पोलिसांना हकीकत सांगायला सांगितलं. FIR वाचली तर डोकं सुन्न झालं….तो नऊ वर्षाचा बालक त्या सहा वर्षाच्या बालिकेला fingerling करताना त्याच्या आईने बघितलं आणि त्याला पायाला चटका दिला. मग त्या बालकाने जे सांगितलं ते ऐकून दोन्ही बालकांच्या आई खूप घाबरल्या आणि पोलिस स्टेशन कडे त्यांनी धाव घेतली. त्या बालकाने सांगितलं की, काही महिन्यापासून त्याचा मामा त्याला घाण व्हिडिओ दाखवत असे आणि तसे करण्यात सांगत असे. त्या बालकास त्या लैंगिक कृत्यांची सवय झाली आणि मग त्याने तसे प्रयोग त्या बालिकेवर करण्याचा प्रयत्न केला. या सगळ्या प्रकाराची माहिती त्यांच्या आजोबांना होती पण ते देखील ही कृत्ये बघत असत आणि हसत असत. आजोबांना त्याचं गांभीर्य नव्हत. मामा आणि आजोबा दोघांना अटक झाली होती.
“आई मला शाळेत जायची भीती वाटते……
कुठे पण जायची भीती वाटते…….कोणी खराब अंकल मला वाईट टच करतील का ग ?” माझ्या मैत्रिणी ची शेजारीण आपल्या सहा वर्षाच्या मुलीचे हे वाक्य ऐकून हादरून गेली. तिने लगेच मला फोन लावला आणि तिची मुलगी सारखी घाबरते आणि घरी आजोबा, काका कधीतरी येणारे मामा यांच्या कोणाचकडे जात नाही, त्यांच्याशी बोलणं पण तिने जवळपास बंद केलं आहे. तिच्या डोळ्यात फक्त भीती असते. तिच्या आईशी बोलताना जाणवलं की बातम्या आणि शाळेत सतत सांगण्यात येणाऱ्या good touch bad touch आणि दररोज घडणाऱ्या घटना यामुळे ती अशी वागू लागली असावी. नाती प्रेम सुरक्षा यावर बालकांचा विश्वास कमी कमी होत जातोय. नात्यातील ऊब आपलेपणा या गोष्टी लोप पावल्यामुळे बालकाची भावनिक गरज, नात्यांची गरज भागात नाहीय. बालकामध्ये भावनिक कुपोषण वाढत आहे. भावनिक, मानसिक आधार, प्रेम या गरजा कुटुंब नातेवाईक समाज यांच्याकडून पूर्ण मिळत नसल्यामुळे ही बालके अभासी विश्वात रमत आहेत. आपण कुठे कमी पडतोय याचा विचार करून तसे ठोस उपाय शोधायला हवेत.

प्रत्येक बालक हे वेगळं असतं त्याच्या बाल मनावर कुठल्या गोष्टीचा, घटनेचा आघात होईल सांगता येणं सोपं नाहीय. बाल कल्याण समिती अध्यक्ष म्हणून काम करताना काळजी संरक्षणातील अनेक बालक बालिका समोर येतात. त्यांच्या प्रत्येकाच्या समस्या वेगळ्या असतात. प्रश्न वेगळी असतात. प्रत्येक बालकाचा वेगळा अभ्यास करणं आवश्यक असतं. आज थोडं वेगळ्या पद्धतीने या विषयावर चर्चा करण्याची गरज वाटतेय. तो नऊ वर्षाचा बालक ज्याने आपल्या चुलत बहिणीला fingering केलं, ज्याला व्हिडिओ दाखवून तसे लैंगिक कृत्य करण्याची सवय लावणारा तो वीस वर्षाचा मामा आणि त्याच्या या कृत्यावर पांघरून घालून स्वतः त्याचा विकृत आनंद घेणारा बावन त्रेपन वर्षाचा त्यांचा आजोबा. या तिघांचा अभ्यास करता आपल्याला एक मानसिक आजाराची लक्षणे लक्षात येतात. १०० पैकी ४० टक्के व्यक्तींना लहान मुलांबद्दलच्या (पिडोफिलिया) आकर्षणाचा विकार असू शकतो,’ असे निरीक्षण बायर यांनी नोंदविले.

This is abnormal sexual behaviour. Victim can be boy or girl. KEM hospital Pune runs online forum for treatment of paedophilia and counselling. अशी माहिती माझी मैत्रीण डॉ क्षमा राठोड यांनी दिली. असे व्यक्ती ज्यांना चाइल्ड सेक्स अट्रॅक्ट करतं त्यांच्यात जन्मतः हा आजार असण्याची शक्यता असू शकते किंवा असे कोणी व्यक्ती संपर्कात आल्यास तसे व्हिडियो दाखवण्यात आले तसे कृत्य करून घेतल्या गेले तर हा आजार बळावत जातो. इथे एक मला बाब लक्षात घ्यावीशी वाटते ती म्हणजे बालकामध्ये अशी काही लक्षणे दिसून येताच पालकांनी त्याची गंभीर दखल घ्यायला हवी. वस्तीतील बालके अगदी सात आठ वर्षाची बालके काहीतरी लैंगिक कृती करताना सहज लक्षात येतं परंतु पालक ते हसण्यावर नेतात. तीच खरी धोक्याची घंटा असते.रेड फ्लॅग असतो. त्याच वेळी बालकांना योग्य समुपदेशन प्राप्त झालं तर पुढे असे विकृत लैंगिक अपराध करणारे अपराधी निर्माण होण्यास निश्चितच मज्जाव होईल. बालकांना बघण्यासाठी त्यांचा सहवास प्राप्त करण्यासाठी असे व्यक्ती मुद्दाम बालकांशी संबंध येईल त्यांना सहज स्पर्श करता येईल असे काम निवडतात आणि असे व्यक्ती बालकांना फार आवडतात ते त्यांना जवळचे वाटतात.cool वाटतात. हळूहळू ते बालकांना त्यांना हव्या असलेल्या गोष्टीसाठी तयार करतात. असे व्हिडियो वारंवार बालकांना दाखवले जातात. नंतर, हा एक दोघांना आनंद देणारा Game आहे आणि ते आपलं गुपित आहे असे बालकांना सांगतात. बालकांशी अशी व्यक्ती सुरुवातीला खूप प्रेमाने वागते. त्यांना आवडेल त्या वस्तू त्या गोष्टी त्यांना भेट म्हणून देतात बालकाच्या कुटुंबाशी पण नातं निर्माण करतात. बालकांशी जवळीक साधण्याची संधी सोडत नाही. समाजात खूप समंजसपणे वागतात. पिडोफिलिया ग्रस्त व्यक्ती समवयस्क महिला किंव्हा पत्नी यांच्याशी दुरावा ठेवतात. या आजाराने ग्रस्त बालक त्याच्या नकळत या लैंगिक कृतींना सवयीचे होतात. म्हणून पालकांनी आपल्या बालकावर विशेष लक्ष देणं गरजेचं आहे. बालकांना good वाटणारा touch देखील unsafe असू शकतो हे नीट उकल करुन समजावुन सांगणं नितांत गरजेचं आहे.

कोणतीही साधारण वाटणारी गमतीशीर वाटणारी लैंगिक कृती देखील वारंवार बालकाकडून होत असल्यास त्यावर वेळीच उपचार होणं आवश्यक आहे. आपल्या पीडित होण्यापासून जसा बचाव करणं आवश्यक आहे तसेच आपल्या बालकाला पिडोफिलिया पासून वाचवणं देखील तेवढाच महत्त्वाचं आहे.हीच बालके पुढे मोठे झाले की अनेक बालक बालीकांचे लैंगिक शोषण करण्यास प्रवृत्त होतात.त्यांना तिथेच थांबवणं त्यांच्यावर उपचार करणं डॉक्टरांचा सल्ला आणि समुपदेशन घेणं आवश्यक आहे.त्यासाठी आपलयाला पालक म्हणून,शिक्षक म्हणून आणि बालकांच्या क्षेत्रात काम करणारे म्हणून बालकांच्या कृतीवर लक्ष द्यावं लागणार. त्या कृतींचा अर्थ समजून घ्यावा लागणार आणि वेळीच त्यावर योग्य ते उत्तर शोधावं लागणार.

राष्ट्रीय गुन्हे नोंदणी विभागाच्या आकडेवारीनुसार एकूण बालकांपैकी २४% बालकांवर लैंगिक अत्याचार होतात. बदलापूर घटना असू देत किंव्हा आणखी कुठलीही याची संख्या दिवसेंदिवस वाढत आहे त्याचे गांभीर्य लक्षात घेऊन त्यावर मार्ग शोधवाच लागणार. असे बालपणी झालेले आघात बालकांचे संपूर्ण आयुष्य पोळून काढू शकते. आपण सगळे सजग राहून बालकांचे संरक्षण करू या त्यांना बळकट करू या आणि ही नाजूक फुले जपू या.
क्रमशः

डॉ राणी खेडीकर

— लेखन : डॉ राणी खेडीकर.
अध्यक्ष, बाल कल्याण समिती, पुणे
— संपादन : देवेंद्र भुजबळ.
— निर्मिती: अलका भुजबळ. ☎️ 9869484800

RELATED ARTICLES

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

Most Popular

- Advertisment -
- Advertisment -
- Advertisment -

Recent Comments

गोविंद पाटील on रेषांमधली भाषा : १०
प्रांजली प्रकाश दिघे on अब तक छप्पन्न !
सविता दांडेकर on श्री गणेशा
रंजना देशपांडे बी /32 आणि बी/136 on आठवणीतील गव्हरमेंट काॅलनी