गर्भात केलेस मोबाईलव्ह्यू अभिमन्यू,
जन्मताच तुजसाठी
आय लव्ह यू ॥
जेथे जावे तेथे तू सोबती,
जणू शरीर अवयव
सदा संगती ॥
तासन् तास असतोस तू हातात,
शरीर सुटले साऱ्यांचे
निद्रानाश आजारात ॥
कोण आहे मालक नि कोण नोकर,
शयनगृहातही असतो
तुझाच जागर ॥
व्यसन लावून वेड लावलेस,
साऱ्या विश्वाचे
भान हरवलेस ॥
ब्रह्मास्त्र यंत्र तू आजच्या युगाचे,
अति वापराने
बळी घेतोस मानवाचे ॥
संपली नाती नि वाढला दुरावा,
झाली तरुणाई एकलकोंडी
विक्षिप्त देखावा ॥
प्रश्न टाकताच उत्तरे देतोस पटपट,
आळसावली मुले
केलीस बुद्धी भ्रष्ट ॥
अजगरी विळखा घातलास मानवाला,
गिळंकृत करू पाहतोस
आजच्या पिढीला ॥
तू जेवढा वाईट तेवढाच चांगला,
मर्यादा राखू
नव्या संकल्पात हाताळताना तुला ॥
![](https://newsstorytoday.com/wp-content/uploads/2021/05/IMG_20210507_221714.jpg)
— रचना : सौ. वर्षा भाबल. नवी मुंबई.
— संपादन : सौ अलका भुजबळ. ☎️ 9869484800
Very nice and realistic poem,meaningful
Very nice , as per the current scenario it is true