ऊन-पावसाचो लपंडाव,
खेळ सुरू होता ।
रंगीबेरंगी इंद्रधनुष,
आभाळात दिसता ।
वारंवार भास होता,
तुज्या चाहूलीचो ।
उद्या येतय,
निरोप गावता बाप्पाचो ।
आये नि बाबा,
गणपतीच्या सनाक ।
मी आनी बाप्पा,
इलव सगळी गावाक ।
अर्धीअधिक मुम्बय,
रीती झाली ।
कोकणातली कूटम्बा,
वरसकेक ईली ।
बाप्पाची मन्डपि,
तेरडयान सजली ।
मकरातल्या पाटार,
मूर्ती विराजली ।
मोठाले समयेत,
फुलवाती फुलले ।
बाप्पाच्या पायालगत,
उंदीरमामा बसले ।
गोंडयांच्या हारानी,
गणपती सजले ।
आरतीच्या ताटातसून,
कापूर धूप दरवाळले ।
आरतीच्या जोशात,
टाळ मुर्दुग गराजले ।
घंटीच्या सुरात,
भक्तजन डूलले ।
फुलांच्या सजावटीत,
आरास मांडलो फळांचो ।
चांदीच्या ताटात,
प्रसाद लाडू मोदकांचो ।
डोळो मिटून हात जोडून,
गार्हाना घातला देवाक,
आम्बो काजू पावस पानी,
हिरव्यागार ठेव कोकणाक ।
— रचना : सौ. वर्षा महेंद्र भाबल.
— संपादन : सौ अलका भुजबळ. ☎️ 9869484800