Sunday, September 14, 2025

ओढ

ओढ मज माझ्या माहेराची
आईच्या आर्जवी डोळ्यांची
बाबांच्या भावुक प्रतिक्षेची
भावंडांच्या प्रेमळ सहवासाची

ओढ मज आजी आजोबांची
बोबड्या, खोडकर भाचरांची
शेजारील प्रेमळ काका काकूंची
बालपणीच्या सुह्रदयी मैत्रिणींची

राघू, मनी, मोत्या कुत्र्याची
ओढ मज गाईच्या गोठ्याची
अंगणातील निवारी खाटेची
थंडगार पाण्याच्या माठाची

ओढ मज परसातील बागेची
जाईजुई, शेवंती, मोगर्‍याची
लाल चुटूक, केशरी गुलाबाची
पिवळ्या धम्मक सूर्य फुलांची

ओढ मज कुंपणातील झाडांची
आवळा, फणस, केळी, आंब्याची,
जांभूळ, पपई, पेरु, सीताफळाची,
ताज्या हिरव्यागर्द पालेभाज्यांची

गावा बाहेरील गावदेवीचे मंदिर
कृष्णामाईचे संथ वाहणे सुंदर
डोंगरामागील सूर्यास्त मनोहर
बालपणी शाळेची वाटतसे हूरहूर

बंद फ्लॅटमध्ये धरवत नाही धीर
मनी दाटतसे विचारांचे काहूर
जाणे नाही होणार आता सत्वर
मनी राहिल बंद कुपीतले अत्तर

— रचना : डॉ.सौ.अनुपमा नरेश पाटील.

RELATED ARTICLES

1 COMMENT

  1. खरचं ओढ लागते….ती माहेरची…
    आठवणी राहतात मागे ..
    दिवस जाता पुढे……
    कधी ही कुठल्याही
    वैभवाची
    सर न येई त्यास…अशी ही ओढ ती माहेरची..
    मस्त कविता…छानच

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

- Advertisment -

Most Popular

- Advertisment -
- Advertisment -
- Advertisment -

Recent Comments

सुबोध शशिकांत महाबळे on हव्यात अशा शाळा, असे शिक्षक !
Nagesh Shewalkar on हलकं फुलकं
Prashant Thorat GURUKRUPA on असे ही होऊ शकते !
CHANDRASHEKHAR PRABHAKAR KASAR on हलकं फुलकं
शिवानी गोंडाळ,मेकअप आर्टिस्ट, दूरदर्शन on अमेरिकन भारतीयांनो “रजा” घ्या !
यश चंद्रकांत करकरे on हव्यात अशा शाळा, असे शिक्षक !
Shashikant Oak on व्यंग कथा
सौ. सुनीता नितीन फडणीस on व्यंग कथा